- Βάκχες
- Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, οι Β. ήταν γυναίκες, μέλη του οργιαστικού θιάσου του Διόνυσου. Στους Ορφικούς Ύμνους, όπου ονομάζονται επίσης Μαινάδες και Ναΐδες, αναφέρονται ως τροφοί του θεού. Οι Β., κυριευμένες από θεία μανία (στη μανία αυτή οφείλουν και το όνομά τους, Μαινάδες), έτρεχαν στα βουνά με τα μαλλιά λυτά στον αέρα, κρατώντας θύρσο, κροτώντας κρόταλα, στεφανωμένες με κισσό και σμίλακα (αρκουδόβατο). Οι Β. θήλαζαν μικρά θηρία, ενώ η υπερφυσική δύναμη που τους εμφυσούσε η θεότητα τους έδινε την ικανότητα να ξεριζώνουν ολόκληρα δέντρα και να κατασπαράσσουν με τα χέρια τους άγρια ζώα, που αμέσως μετά τα καταβρόχθιζαν ωμά. Άριστη περιγραφή των μυθολογικών αυτών γυναικών μάς δίνει ο Ευριπίδης στις Βάκχες του. Στους ιστορικούς χρόνους, οι γυναίκες-λάτρεις του Διονύσου τελούσαν σε τακτά διαστήματα, στις κορυφές του Παρνασσού και στα στενά του Κιθαιρώνα, οργιαστικές εκδηλώσεις προς τιμήν του θεού. Από τον 6ο αι. και μετά οι Β. αποτελούν αγαπητό θέμα της γλυπτικής,και ιδίως της αγγειογραφίας. Από τα έργα που σώζονται έως σήμερα με θέμα τις Β., ονομαστές είναι οι σχετικές παραστάσεις μιας λευκής κύλικας και ενός αμφορέα στο μουσείο του Μονάχου και η Μαινάδα της Δρέσδης, αντίγραφο του περίφημου αγάλματος του Σκόπα.
Dictionary of Greek. 2013.